اختلال بی اختیاری ادرار
اختلال بی اختیاری ادرار
Enuresis
ملاک های تشخیصی بی اختیاری ادراری
الف – دفع مکرر ادرار به روی رختخواب یا لباس ها (عمدی یا غیر عمد)
ب – دو بار در هفته و حداقل 3 ماه پیاپی (آسیب در عملکرد اجتماعی)
ج – سن حداقل 5 سال د- رفتار ناشی از تاثیرات مستقیم فیزیولوژیک یک ماده (مدّر) یا یک اختلال طبی کلی نیست (مثل تشنج).
همه گیر شناسی و سیر
7 در صد 5 ساله ها *
شیوع 3 درصدی با شروع 10 سالگی
*1/5 در صد نوجوانان *
شیوع متغیر است و تحت تاثیرتحمل علائم در فرهنگ ها
*کاهش شیوع با افزایش سن سبب شناسی *
بی اختیاری اولیه : 80 درصد *
بی اختیاری ثانویه *
عوامل عصبی - عضلانی : تاخیرات رشدی – پسران / میزان بالای بهبودی با افزایش سن (خواب سنگین/ مراحل خواب) *
عوامل اجتماعی – عاطفی : تولد فرزند جدید/شروع مدرسه/طلاق / مرگ عزیز بی اختیاری ادرار اکثر کودکان ربطی به مشکلات هیجانی و رفتاری ندارد و بیشتر با اختلال نوع ثانویه مرتبط است *عوامل ارثی : 75 درصد این کودکان دارای یک خویشاوند درجه اول
*عوامل مربوط به توالت و آمورشی
تشخیص افتراقی *
آسیب دستگاه ادراری تناسلی ، آسیب های ساختاری ،عصبی و عفونی مثلا“ التهاب مثانه / اسپینا بیفیدا اکلتا *
سایر اختلالات مربوط به تکرر ادرار (دیابت شیرین)
* آشفتگی در خودآگاهی و خواب (تشنج ها / مسمومیت)
* عوارض جانبی ناشی از درمان با برخی دارو ها سنجش
*بررسی جنبه های جسمانی و عاطفی – هیجانی *
بررسی زمان به رختخواب رفتن/ بیدار شدن / دفعات خیس شدن/
* مصاحبه با کودک (آیا کودک مشکلات رفتاری مثل لجبازی و ترس دارد؟/ جمع آوری اطلاعات در مورد دفعات ، مقدار و زمان و نوع بی اختیاری ادرار/بررسی پیشینه خانوادگی/بافت محیطی مشکل/علت مراجعه در زمان حال/بررسی احساس کودک : فواید قطع خیس شدن) *
ارجاع به متخصصان در صورت ضرورت درمان *
درمان مبنی بر اصول یادگیری( ماورر : زنگ ادرار/شرطی سازی کلاسیک : تداعی احساس متورم شدن مثانه با صدای زنگ) *
آموزش نگه داشتن مثانه /تمرین کنترل اسفنکتر : نگهداری 30 دقیقه / قطع و وصل ادرار
* دارو درمانی : ایمی پرامین: شل کردن عضله دتراسل/ دزموپرسین: شکل مصنوعی هورمون وازوپرسین وادار کردن کلیه ها تا ادرار غلیظ شود و میزان ادرار شبانه کم می شود *
آموزش مناسب تخلیه * روان درمانی : درمان مشکلات خانوادگی و عاطفی همراه